gögen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gögen

güyüm.

Son arananlar:

• koyacak,
• küdelemek,
• tabe,
• illetli,
• Cəftə,
• hürufilik,
• mayl,
• coca,
• tepishmek,
• til,
• çitme,
• mağduriyet,
• məşqçi,
• ablam,
• rial,
• excrete,
• grits,
• düyə,
• döyünmə,
• məğrurluq,
• ürküç,
• gögen