meleke

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

meleke

и. 1) үзлек, хосусият, сыйфат; 2) тәҗрибәлелек; күнегү, осталык

Son arananlar:

• kaniz,
• baglaşdyrmak,
• kütbeyin,
• bekmes,
• çoçoñdo,
• melee,
• likle,
• shoqul,
• ayb,
• qanzimoq,
• Anadolu,
• adaq,
• dostuk,
• kələf,
• anaçı,
• Chega,
• region,
• költiñ,
• kəndi,
• matem,
• boghursaq,
• meleke