kayıp
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
kayıp
[Köken: Arapça] (Ad): Yitiş, Yoğalış, (sıfat): Yitik, Yoğalan
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kayıp
и. 1) югалту; 2) югалган
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kayıp
Türkiye Türkçesi: kayıp
Azerbaycan Türkçesi: ģeyb
Başkurt Türkçesi: yuğalğan
Kazak Türkçesi: ğayıp kayıp
Kırgız Türkçesi: coğotū
Özbek Türkçesi: ğàyib
Tatar Türkçesi: yuğalğan
Türkmen Türkçesi: gãyıp (yitirim) bolan
Uygur Türkçesi: ğayip
Rusça: poter'a utrata
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kayıp
= = kayım ı; kayıp bolup ketti: kayboldu gitti; kayıp eren (yahut keyberen yahut sade kayıp) 1) mit. dağlı geviş getiren hayvanların hâmisi; 2) bu gibi hayvanların umumî adı.