dikkiç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dikkiç

işlenmiş deriyi incecik dilerek elde edilen “deri ipliği” [bununla deriden yapılan elbise, ayakkabı, at koşumları, vs. gibi şeyler dikilir].

Son arananlar:

• uyğun,
• aul,
• cg,
• ənlik,
• qalghach,
• ənqaz,
• əqrəb,
• kombayn,
• ər,
• çirçik,
• ahçıbaşı,
• ərəb,
• tert,
• ərəbşünas,
• ağıv,
• ərəfə,
• əriştə,
• Göbek,
• ərus,
• sirayet,
• əsas,
• dikkiç