dikkiç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dikkiç

işlenmiş deriyi incecik dilerek elde edilen “deri ipliği” [bununla deriden yapılan elbise, ayakkabı, at koşumları, vs. gibi şeyler dikilir].

Son arananlar:

• zeberjet,
• arkanda,
• TÜGEN,
• mevduat,
• muñar,
• Köpelmek,
• enterprise,
• kabır,
• pap,
• məqam,
• kulmoq,
• kapışmak,
• xomut,
• devamsız,
• tawaq,
• başcısız,
• pack,
• Zeka,
• işeksiz,
• iş,
• ocean,
• dikkiç