tartık

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

tartık

1. Armağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tartık

çekik, eğri. ~ köz: çekik gözlü, ~ avuz: eğri ağızlı, ~ erin: çekik dudaklı, eğri dudaklı..

Son arananlar:

• Candırmak,
• oyğot,
• taleh,
• buzuluv,
• çinuvnik,
• dalp,
• patience,
• chep,
• oychi,
• müjdelemek,
• tartkınçık,
• penny,
• dombirachi,
• ıpta,
• erkinchilik,
• efsane,
• jaza,
• şırıldamaq,
• köme,
• fıtrat,
• crab,
• tartık