kaynav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kaynav

kaynama, fokurdama, köpürme, ekşime, fermante olma.

Son arananlar:

• arakçı,
• duula,
• damaq,
• qəlibçi,
• yoron,
• Aşı,
• Aşiret,
• statehood,
• pavyon,
• Aşık,
• qaynatma,
• kepme,
• nemli,
• ich,
• kamand,
• Aşıç,
• Aşlaka,
• duygulu,
• tolkuy,
• gündizlik,
• BALABAN,
• kaynav