katlanıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

katlanıv

1. Çoğalma, katlanma, artma, üstüste yığılma; 2. Katlanma, dayanma, tahammül etme.

Son arananlar:

• dib,
• köndürmek,
• çabuk,
• inkâr,
• toyona,
• Danak,
• catı,
• dokuma,
• intangible,
• monjuk,
• kantarma,
• kasapçı,
• godir,
• theme,
• inconsistency,
• uzunayaqlı,
• şagıl,
• ineluctable,
• arka,,
• Saklı,
• Oynashmoq,
• katlanıv