katlanıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

katlanıv

1. Çoğalma, katlanma, artma, üstüste yığılma; 2. Katlanma, dayanma, tahammül etme.

Son arananlar:

• ıyıktaş,
• sooda,
• anchaki,
• terinçek,
• demarcate,
• kəndçi,
• libas,
• harabaçylyk,
• oron,
• qangsha,
• interface,
• berilyum,
• xayrlashmoq,
• yöğürmek,
• atanmoq,
• bollaşmaq,
• bargak,
• stilistika,
• keleçe,
• avuk,
• yavınc,
• katlanıv