karşı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
karşı
1. с. каршы, каршы яктагы; karşı еv каршы йорт; karşı taraf каршы як. 2. бәйл. каршы; akşama karşı кичкә таба; кичкә каршы. 3. и. каршы як, ал; karşısına çıkar каршысына чыгар
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
karşı
Türkiye Türkçesi: karşı
Azerbaycan Türkçesi: garşı
Başkurt Türkçesi: karşı (yak)
Kazak Türkçesi: karsı
Kırgız Türkçesi: karşı
Özbek Türkçesi: karşı
Tatar Türkçesi: karşı (yak)
Türkmen Türkçesi: garşı öŋ tarap
Uygur Türkçesi: karşi
Rusça: naprotiv
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
karşı
Türkiye Türkçesi: karşı
Azerbaycan Türkçesi: garşı
Başkurt Türkçesi: karap karata
Kazak Türkçesi: karsı tarap
Kırgız Türkçesi: karşı tarap
Özbek Türkçesi: tàmàn karşi
Tatar Türkçesi: karap karata
Türkmen Türkçesi: garşı tarap
Uygur Türkçesi: karita
Rusça: prótiv naprótiv
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
karşı
Türkiye Türkçesi: karşı
Azerbaycan Türkçesi: garşı
Başkurt Türkçesi: karşı
Kazak Türkçesi: karsı
Kırgız Türkçesi: karşı
Özbek Türkçesi: muf\àlif karşı
Tatar Türkçesi: karşı
Türkmen Türkçesi: garşı
Uygur Türkçesi: karşı karimu-karşi
Rusça: protivopolojnıy protivnıy
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
karşı
karşı, karşıya; karşı al-: karşılamak; kim karşı yahut karşı barbı? kim muhalif yahut muhalefet eden var mdır? ; öz sözünö karşı kelet yahut özünö özü karşı aytat: kendi kendine karşı gidiyor, tenakuz yapıyor; partiyağa karşı: partiye muhalif; karşı kezigip kaildı: (birisiyle) burun buruna geldi; özgörüşkö karşı es.: inkılâba karşı; aksiinkılâpçı;ti-tırmak menen karşı çık-: bütün gayretiyle muhalefet etmek; karama karşı; tam karşıda, taban tabana zıt, mütenakız; karılık karşı keldi: ihtiyarlık bastırdı; saatka karşı ay (halk inancına göre): hayırsız ay; karşı terşi: çaprazlama, haçvari ; birbirini yanlamasına kesen.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
karşı
(malk.) bk. karşçı.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
karşı
hakan sarayı, köşk,I, 255, 423;III, 374
karşı, zıt,I, 423 bkz> karşu
iki bey arasındaki uyu;mazlık·I, 424