keş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keş

(Rad.) kuşak.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

keş

I, at. Hatar ekilen gowaça we ş.m. ekinleriň arasyndaky joýa; ýer sürlende azalyň geçip giden yzy.


KEŞ II, Käbir sözüň soňuna goşulyp, goşulan sözüniň manysy bilen baglylykda kär aňladýan söz ýasaýjy goşulma. Meselem: arabakeş, düýekeş, çilimkeş, peýdakeş we ş.m.

Son arananlar:

• kiyinmek,
• anın,
• köpek,
• Tobo,
• daşkəsək,
• Qari,
• örən,
• overweening,
• düpdüz,
• zık,
• duşuş,
• kulaçlamak,
• təbiyyat,
• nihilism,
• particle,
• iqtiza,
• AY,
• məxluqat,
• Mülk,
• şey,
• Məkan,
• keş