karıvlu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
karıvlu
kuvvetli, güçlü, zengin. ~ caş: kuvvetli genç, ~ğa küç karımaz (d): kuvvetliye güç yetmez, ~ bolmak: kuvvetli olmak, ~dan ~lu bolup baradı: gittikçe güçlenip gidiyor, tili ~: dili güçlü, ~ üydegi: gücü iyi aile, zengin aile, ~ göcep: kuvvetli pehlivan.