babadaş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

babadaş

[ba:vadaş], at. Asly, ata-babalary bir bolan adamlar, daşgynrak garyndaşlar; ilen-çalan. Özge ýagyň bolmasa, babadaşyň ýokmudy (Nakyl). Amanly onuň bilen babadaşmyşyn (N. Pomma).

Son arananlar:

• rica etmek,
• hərəm,
• yığıcı,
• totuvlik,
• tebdil,
• albırak,
• nisbətlə,
• azan,
• vokzal,
• çuppa,
• Cice,
• hal,
• horhor,
• liberty,
• Ort,
• trammel,
• takaslimaq,
• horukma,
• evli,
• mun,
• hoşnut,
• babadaş