kinci
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kinci
с. көнче; яман
Son arananlar:
- yaz,
- kirlik,
- düğmek,
- prize,
- daranmak,
- tr,
- golak,
- yard,
- incil,
- pulparast,
- chuqu,
- hermitage,
- ös,
- çerez,
- mahremiyet,
- sod,
- üjük,
- okka,
- kabdırıv,
- forvet,
- Mutabık,
- kinci