karınlıg
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
karınlıg
karınlı· I, 499, 500
Son arananlar:
- sözçü,
- ətənəli,
- salturmak,
- converge,
- imalə,
- farosat,
- aşaky,
- pea,
- kıppalamak,
- vurğun,
- tikkaymoq,
- yoqimtay,
- birle,
- Solaq,
- xəkə,
- tumlutmak,
- Öd,
- Bolğan,
- ýaýyn,
- Eksen,
- Barta,
- karınlıg