birle
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
birle
sözs. k., k. d. 1. ser. Bile. Serweri seda birle, jahan ýüzi abatdyr (Magtymguly). 2. ser. Bilen. Gögerer ýagmyryň suwy birle ýer (Magtymguly).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
birle
ile, beraber·I, 49, 61, 157, 167, 177,180. 181, 182, 184, 185, 186, 190, 221, 231, 233, 234, 235, 236, 237, 240, 242, 333, 367, 371, 414, 424, 430, 474, 518, 519, 520;II, 3, 26, 77, 87, 88, 89, 91, 92, 93, 95, 96, 97, 98, 99, 100, 102, 106, 107, 108,III,