karğalıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karğalıv

lanetlenme, karganma, beddua alma.

Son arananlar:

• swan,
• dö,
• sirriq,
• çuň,
• xəbisləşmə,
• çölüstan,
• duruk,
• globe,
• serene,
• etükçi,
• çekdirmek,
• koyun,
• Sumka,
• garyndaş,
• kunlik,
• otakçı,
• komıtmak,
• şaykeş,
• berkidilmek,
• dirt,
• soyabon,
• karğalıv