karğalıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karğalıv

lanetlenme, karganma, beddua alma.

Son arananlar:

• unaşlyk,
• konduktor,
• galebe,
• Aşina,
• uduş,
• yunmak,
• nişan,
• successive,
• Sevap,
• heel,
• Bölük,
• dalı,
• çabar,
• char,
• ýanjyk,
• gargara,
• Anne,
• correlation,
• İxtiyar,
• Ahlı,
• sürge,
• karğalıv