karapa

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karapa

1. çömlek; 2. çömlekçi mamulâtı.

Son arananlar:

• advocacy,
• gait,
• quartz,
• dyngysyz,
• copyright,
• ponza,
• cerçi,
• vəhm,
• AMAL,
• erleça,
• Borçnama,
• agıt,
• Küleçe,
• Buşukmak,
• Derviş,
• depelenmek,
• Dünya,
• kargir,
• eczacı,
• Dəbilqə,
• reddetmek,
• karapa