karamay

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karamay

bakmadan, bakmaksızın, umursamadan, aldırmadan. Artına ~ közden taşaydı: arkasına bakmadan gözden kayboldu, cañurğa ~ colğa çıkdı: yağmura bakmaksızın yola çıktı, anı cılına ~ kereklisin berirge kerekdi: onun yaşına bakmadan müstehakını vermek gerekir.

Son arananlar:

• takunya,
• özlülik,
• mandar,
• restart,
• saçak,
• kebab,
• bladder,
• ağartmak,
• aftab,
• CUT,
• oşoo,
• dargumon,
• astın,
• zimistan,
• Qilmoq,
• yoksa,
• savmak,
• Qatar,
• kuşatmak,
• yulduz,
• BAKMAK,
• karamay