karakul

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

karakul /dʒˈak/

1. (zool.) karagül
2. karagül kuzusunun kıvırcık kürkü.

Son arananlar:

• Dənəli,
• üyük,
• paytaxt,
• instantaneity,
• ügü,
• künye,
• qələm-davat,
• ilabatda,
• gülälek,
• qaravəlli,
• Əsrarəngiz,
• kimono,
• Enik,
• faraş,
• yakşı,
• lowlaşmak,
• accuracy,
• Harın,
• neshir,
• hojalyk,
• çil,
• karakul