Harın
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
harın
с. 1) чыгымчы, тискәре; 2) күч. холыксыз
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
harın
sif.
1. Yaxşı bəslənməkdən, yaxşı baxılmaqdan kökəlmiş, qızğınlaşmış, azğınlaşmış; tünd. Harın dayça. – [Xanlar:] Nə qədər xam və harın at olsa, [anam] cilovunu dəstələyib belinə atılasıdır. Qantəmir. Xanın doqquz ay qaranlıq tövlədə bəslənmiş harın buğasını meydana çıxardılar. M.Rzaquluzadə.
2. məc. Qudurğan, azğın, həddindən artıq lovğa, özündənrazı, mütəkəbbir adam haqqında. Harın qız. – Rüxsara xanım Kərbəlayı Səftərin tox və harın sifətini görüb, bir söz demədi, ətrafına göz gəzdirdi. T.Ş.Simurq. Bu almazlar işğalçıların zəngin salonlarında bərq vurur, harın xanımların qolunu, boynunu bəzəyir. R.Rza.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
harın
dikbaş, lovga
{mağrur, kibirli}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
harın
arsız