Kaban

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kaban

I и. сөйл. текә үр


kabanII и. пәлтә

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kaban

erkek domuz. Ağaç ~: yaban domuzu, ~ ız : domuz izi, ~ tiş: domuz dişi, caralı ~ça (d): yaralı domuz gibi.

Son arananlar:

• derange,
• CAŞ,
• girew,
• solim,
• sürtgüc,
• bıştay,
• azan,
• pi,
• Ziyon,
• kechik,
• kadal,
• pəzəvəng,
• Sanrı,
• Komutan,
• saalık,
• Sevda,
• körü,
• paxtek,
• inekçilik,
• hoştap,
• dutor,
• Kaban