karaka
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
karaka
Sonuncu, geri, en geri.
Son arananlar:
- ýörite,
- bilmezlemek,
- Zehni,
- nəmi,
- möjek,
- aşış,
- sersomon,
- ebgar,
- kuuça,
- şavluk,
- Ekstra,
- eñireñde,
- atayin,
- ddt,
- rehmet,
- mancanaq,
- Şavluk,
- lunacy,
- mañan,
- Tekçe,
- formalnıy,
- karaka