kankıldav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kankıldav

gıdaklama, dırdır etme, çan çan etme.

Son arananlar:

• tuman,
• esa,
• süylö,
• beyt,
• tarlık,
• zand,
• caaktuu,
• fasilə,
• taraflı,
• yargoq,
• gorkyürki,
• kenar,
• çavul,
• çırtlamaq,
• goya,
• görkemli,
• Ulama,
• hümmet,
• period,
• təfsir,
• ivirsiq,
• kankıldav