Erbet

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

erbet

[ervet], syp. 1.Gowy däl, ýaramaz; ýaman. Adama erbet söz aýtmaň! 2. Aýylganç, elhenç, gorkunç. Ol birden ah çekip, erbet ses etdi (N. Pomma). 3.Pes, öwerlik däl (hal-ýagdaý hakynda). Syrkawyň ýagdaýy häzir erbet däl.

Son arananlar:

• türgen,
• artifisyel,
• öpkehésip,
• ölçmə,
• çorlu,
• chaff,
• daima,
• qəyriadi,
• atabir,
• jaz,
• Bədxah,
• uşunça,
• tutalan,
• fəsad,
• tew,
• baştakı,
• seyrektel,
• Analiz,
• tamal,
• tös,
• Jell,
• Erbet