kanagat
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kanagat
[kanağat], at. 1. Özüňde bar zat bilen oňňut etmek, berlenine kaýyl bolmak, razy bolmak hem-de gowy zatlara garaşyp bilmek, sabyr etmek duýgusy. 2. Kanagat sözünden soň etmek (etmezlik) işligi gelip, täze many öwüşginli düzümli işlik ýasalyar: Kanagat etmezlik kanagatly bolmazlyk. Öz ryzkyna hiç kanagat etmedik, Gözün diker, kişi aşyna zar bolar (Magtymguly).