Karate

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

karate

is. [lat.]
1. Özünü müdafiə sistemi.
2. Güləş növü.

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

karate /dʒˈak fɹˈɒst/

1. göğüs göğüse mücadelede özellikle el kenarı ve parmaklarla ani ve keskin vuruşlar yapılan bir doğu saldırı yöntemi
2. (spor) karate. karate-chop kara- tede uygulanan yanlamasına keskin vuruş.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

karate

karate

Son arananlar:

• bedil,
• Tefrika,
• gezende,
• jykyr,
• hayo,
• primordial,
• tatil,
• beacon,
• Çürçüt,
• şamanizm,
• singish,
• şindik,
• nadinc,
• zılğa,
• coin,
• siyna,
• qovuş,
• MAKINE,
• halt,
• şoran,
• kokos,
• Karate