gezende

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gezende

[gezenne], syp. Jahankeşdelik edip ýören, kän ýerleri aýlanyp, gezip ýören, ýurtdan-ýurda köp gezelenç edýän. Gezende adam.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

gezende

f. 1. Söz dinlemez, itaatsiz 2. Zararlı, muzır 3. mec. Alçak, namussuz.

Son arananlar:

• əl-qol,
• iyrənc,
• bulturgi,
• servis,
• pederşahi,
• ahçıbaşı,
• sevgili,
• profesyonel,
• dacal,
• ilke,
• dava-şava,
• yurtsever,
• urush,
• munduz,
• seçkiqabağı,
• bagış,
• accord,
• Ökçeli,
• sırtkı,
• girim,
• maytan,
• gezende