kalıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalıv

kalma. Üyde ~: evde kalma, konak üyde ~: otelde kalma, kelip ~: geliverme.

Son arananlar:

• Badaş,
• ependi,
• burgut,
• Tərxun,
• kemelmek,
• onuş,
• barel,
• Keyin,
• aşırım,
• sörtük,
• turmush,
• köpgyraňlyk,
• sésimaq,
• Tərcih,
• sokagon,
• görmək,
• ayaş,
• sömelmek,
• Təsnif,
• coconut,
• tushunmoq,
• kalıv