kalkay

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kalkay-

siper gibi bir şeyin üzerine sarkmak (mes. şapkanın geniş kenarları gibi) .

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalkay

boşa havlayan köpek, her geçene uzaktan üren korkük köpek, korka korka dolaşan köpek.

Son arananlar:

• sacro,
• kuyulmak,
• bışar,
• kak,
• fotograf,
• pişirmek,
• amaç,
• esirmek,
• əvəzedilməzlik,
• anra,
• üşünmə,
• dolar,
• üşünmək,
• amız,
• composer,
• köründü,
• savlamak,
• dağınıq,
• körünmek,
• mahabat,
• kubur,
• kalkay