kalkay

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kalkay-

siper gibi bir şeyin üzerine sarkmak (mes. şapkanın geniş kenarları gibi) .

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalkay

boşa havlayan köpek, her geçene uzaktan üren korkük köpek, korka korka dolaşan köpek.

Son arananlar:

• kombinə,
• talesiz,
• enchanter,
• buşgut,
• mashara,
• salpaymaq,
• kakaarduu,
• darıngan,
• Yanbayan,
• İzzət,
• süvari,
• kartograf,
• kirkin,
• tezdən,
• iyul,
• nomy,
• kutmanduu,
• yaraq,
• boğanak,
• arbazçı,
• oynağan,
• kalkay