arbazçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arbazçı

hizmetkâr, bekâr.

Son arananlar:

• tapshurmaq,
• meçew,
• törtgül,
• kuyinmoq,
• ündeýiş,
• utar,
• Teşt,
• sadıkane,
• Söğüt,
• bica,
• daritmaq,
• müldö,
• ləyən,
• observe,
• yedirmek,
• ayrımlaşmak,
• covetousness,
• mülki,
• Teşne,
• mayalamaq,
• dirəmək,
• arbazçı