arbazçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

arbazçı

hizmetkâr, bekâr.

Son arananlar:

• keyfiyet,
• unamazlyk,
• silkinmə,
• büluğ,
• uprising,
• feather,
• sitter,
• galvars,
• çatmaqaşlı,
• gazarmoq,
• Kiryuguç,
• mahabat,
• kırkılğan,
• aban,
• taap,
• dredge,
• haluva,
• tirlik,
• headquarters,
• Hutbe,
• çider,
• arbazçı