mülki
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
mülki
[Köken: Arapça] Ellik
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
mülki
Türkiye Türkçesi: mülki
Azerbaycan Türkçesi: mülki
Başkurt Türkçesi: ⱨärbi bulmağan grajdanlık
Kazak Türkçesi: jay äskeriy emes
Kırgız Türkçesi: gracdandık asker emes
Özbek Türkçesi: fukaràviy härbiy bolmägän
Tatar Türkçesi: ⱨärbi bulmağan grajdanlık
Türkmen Türkçesi: grajdan harbı bolmadık
Uygur Türkçesi: härbi ämäs grajdan
Rusça: grajdanskiy
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
mülki
sif. [ər.]
1. Vətəndaşların hüquqi vəziyyətinə aid olan. Mülki məcəllə. Mülki hüquq.
2. Qeyri-hərbi, əsgəri olmayan; sivil. Mülki hava donanması. Mülki geyim. – Bu dəstənin qabağında mülki paltar geyinmiş bir nəfər gəlirdi. P.Makulu.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
mülki
sivil