kaldırkan

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kaldırkan

1. (iri cinsten, karş. köpölök) kelebek; 2. = kañıltır.

Son arananlar:

• dəstbənd,
• torf,
• gesso,
• diyare,
• Karağay,
• furious,
• çarılda,
• turba,
• stupe,
• ayırtı,
• şellak,
• bolcolsuz,
• Ot,
• götürüm,
• kaktüs,
• aydıñ,
• kıstal,
• taşgurn,
• maarifpərvərlik,
• vurdumduymaz,
• folklorçuluq,
• kaldırkan