aydıñ

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

aydıñ

1 . ay ışığı ; ay ışığıyle aydınlanmış yer ; aydıñga salıp kırman sapırdım : ay ışığında harman savurdun ; 2 . şa ‘ şaa , azamet ; aydıñnan ay korkot , külpöñünön kün korkot folk . : şa ‘ şaasından güneş korkuyor , parıltısından ay korkuyor .

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

aydıñ

aydın, ay aydınlığl.I, 117

Son arananlar:

• koyan,
• tamınmak,
• dirkire,
• köre,
• qeyriadi,
• rasa,
• saçlamaq,
• piyadaçı,
• inquisition,
• vanilla,
• kötürmek,
• aşuu,
• mütekebbir,
• pejorative,
• sinchli,
• uduzmaq,
• garaňky,
• Düğme,
• Bekitmek,
• alelacele,
• hatap,
• aydıñ