kalayık

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kalayık

a. millet (toplantıda söz söylerken halka böyle hitap edilirdi) .

Son arananlar:

• kaar,
• grip,
• uçurum,
• cora,
• hoji,
• hoarse,
• hotam,
• kölçük,
• gereksemek,
• zafiyet,
• balaka,
• hovli,
• hondan,
• abal,
• axı,
• howry,
• köprücü,
• honey,
• miyiz,
• stinted,
• buyun,
• kalayık