kaar

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kaar

a. gazap, hiddet, kahır tehevvür, kudaydın kaarı: Allahın belâsı, mel’un; alçak herif.

Son arananlar:

• beýdiş,
• yıkılgan,
• Kolay,
• Onmak,
• barancı,
• buvmak,
• ajmuk,
• çömçe,
• külüv,
• ba'daz,
• inflame,
• savar,
• kasıntı,
• Yöre,
• dosya,
• baldyz,
• kesir,
• ŞEKİL,
• didbktika,
• kesiligimden,
• chokmoq,
• kaar