kaar

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kaar

a. gazap, hiddet, kahır tehevvür, kudaydın kaarı: Allahın belâsı, mel’un; alçak herif.

Son arananlar:

• zangori,
• Kotak,
• genezirlik,
• müçö,
• yarım,
• bañgilik,
• boluk,
• savunma,
• diretmek,
• ügimek,
• göy,
• süzük,
• kızıvluk,
• rabbi,
• savmak,
• Söyleşik,
• corresponding,
• təsəvvür,
• KOR,
• sıvınmak,
• Etek,
• kaar