kaar

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kaar

a. gazap, hiddet, kahır tehevvür, kudaydın kaarı: Allahın belâsı, mel’un; alçak herif.

Son arananlar:

• şıldırak,
• tasma,
• Halen,
• bappahan,
• ÇOCUK,
• pastahane,
• aşiyan,
• murat,
• sıyıt,
• kambıl,
• dörjemek,
• bedbin,
• yzygiderlilik,
• Savol,
• kardeş,
• sakal,
• metanet,
• millimetr,
• klaviaturalı,
• gurruk,
• varta,
• kaar