abal

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

abal

I, a.= obol; abaldan yahut abaltan: ötedenberi; eski zamanlardan beri.


II, a. yahut (al-abal) vaziyet, halet; calbı abal: umumi durum; uruş abalı: harp vaziyeti; abalı caman: o, fena vaziyettedir.

Son arananlar:

• bileşke,
• horgurma,
• aladan,
• indetermination,
• tabela,
• tapalamak,
• tökünük,
• bakirə,
• PRENSES,
• knock,
• Tava,
• cerine,
• Komir,
• begend,
• vaktaki,
• sinifli,
• oltarma,
• dürdün,
• akyllybaşly,
• oshxona,
• kırıtmak,
• abal