kalandırmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalandırmak

yığmak, üstüste koymak, doldurmak. Biri biri üsüne kalandırğandıla: bir biri üzerine yığmışlar, Boran karnı col kıyırlağa kalandırğandı: fırtına karı yol kenarlarına yığmış, Arbağa biçenni bek kalandırğansız: arabaya otu fazla yığmışsınız.

Son arananlar:

• rook,
• Uyarmak,
• eýmenç,
• plight,
• tözlemeklik,
• ölöt,
• ewre,
• üzöñgü,
• yorıdaçı,
• planlamak,
• uyğunlaşdırılmaq,
• tozmoq,
• portmone,
• median,
• feci,
• salam,
• tomak,
• primordial,
• karaşa,
• gogur,
• gyzmak,
• kalandırmak