kalandırmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kalandırmak

yığmak, üstüste koymak, doldurmak. Biri biri üsüne kalandırğandıla: bir biri üzerine yığmışlar, Boran karnı col kıyırlağa kalandırğandı: fırtına karı yol kenarlarına yığmış, Arbağa biçenni bek kalandırğansız: arabaya otu fazla yığmışsınız.

Son arananlar:

• Payam,
• Nima,
• imdad,
• yegulik,
• serek,
• Harabe,
• Sargı,
• jangjal,
• redemption,
• kapgak,
• MÖÖN,
• Kontrol,
• mekendöö,
• nainsap,
• dığıldama,
• yetiştirmek,
• rustam,
• arğaa,
• şadıluu,
• Tünd,
• dahshat,
• kalandırmak