cırğa
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cırğa
işaret, nişan, marka.
Son arananlar:
- xudobezori,
- elli,
- toqinmoq,
- cazaker,
- Qoyuq,
- dırmaqlamaq,
- çınkıl,
- İspiyon,
- güwlemek,
- keşfetmek,
- cöngə,
- tuynukcha,
- nanay,
- ruzigar,
- kalaka,
- alg'ır,
- mərdmərdanə,
- grip,
- yekdigər,
- täptäze,
- üstlenmek,
- cırğa