topbak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

topbak

[topbok], at. 1. Nämedir bir zadyň bir ýere jemlenen üýşmegi, topar. Günbatardan bir topbak çal bulut kem-kemden süýşüp gelýärdi. 2. gepl.d. Goşgynyň bir bendi. Goşgynyň bir topbagyny ýat tutmak.

Son arananlar:

• dolayı,
• sigim,
• nayzabardor,
• purser,
• yutıkmak,
• ganak,
• vague,
• dokulmak,
• kelepenlenme,
• hamdard,
• köhlənlik,
• bedev,
• doolbaş,
• eğlek,
• adab,
• ulurak,
• borderline,
• gylýal,
• naziklik,
• domalmak,
• shayba,
• topbak