kakıra

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kakıra-

: kakırağan kış: şiddetli kış; kakırağan taş: taşlık yer.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kakıra

çardak, tente.

Son arananlar:

• tosin,
• örtük,
• sikişmek,
• məzhəb,
• kaldruga,
• mugger,
• upuñ,
• buloo,
• Am,
• maşrık,
• müfsid,
• izme,
• Sarı,
• roza,
• dolvar,
• uvut,
• wehim,
• jalap,
• çırtmaq,
• behol,
• deyire,
• kakıra