wehim

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

wehim

at. Gorky duýgusy, ätiýaç etme, çekinme. Müşgil sapar bolar ölüm sapary, Wehimi çoh bolar, köpdür hatary (Magtymguly). Halal işle, ahyretden wehmiň bar (Magtymguly).
 ‣Wehim etmek gorkmak, ätiýaç etmek, çekinmek. "Bir şum tapylaram, agtygymyň hemme syryny äşgär eder, bu gudaçylygam bozular" diýip, öz ýüreginden wehim edýärdi (A. Gowşudow).

Son arananlar:

• allo,
• şanlı,
• taza,
• tilli,
• ırğal,
• hid,
• g'oz,
• be,
• pey,
• şüvə,
• yanıqlıq,
• gaip,
• ər-arvad,
• əsa,
• otabezori,
• zibillənmək,
• gazet,
• parçalı,
• qalay,
• embody,
• mujda,
• wehim