kakaç
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kakaç
с. какланган, кипкән
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kakaç
1. kepek (başta) ; 2. keçilere tevcih edilen sözme sözü.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kakaç
kir, pas, bulaşık.I, 358;II, 285 bkz> kaçaç kakaça içine akarlar konan kap; kap kacak, III, 211, 238 bkz> ka, kaça