oturuk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

oturuk

1. yerleşip oturulan yer, meskûn mahal; 2. yerleşi (göçebe olmıyan) .

Son arananlar:

• hall,
• ataylab,
• tüyö,
• çən,
• Enlem,
• enfes,
• keserme,
• azade,
• təzəcə,
• damarlak,
• Denemek,
• karç,
• kepemek,
• ulgatmak,
• kirigiş,
• kəvakib,
• sallandırmak,
• dignified,
• rastlash,
• monumental,
• chiqmoq,
• oturuk