oturuk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

oturuk

1. yerleşip oturulan yer, meskûn mahal; 2. yerleşi (göçebe olmıyan) .

Son arananlar:

• çandır,
• sadrazam,
• suqlanmoq,
• direnme,
• kağuu,
• bulma,
• taýak,
• Daragt,
• qarollik,
• altüst,
• peşe,
• tanış,
• Siper,
• mule,
• məgər,
• külafirəngi,
• ro‘mol,
• bərhəm,
• ersiramoq,
• bozlamak,
• xushovoz,
• oturuk