kakabaş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kakabaş

[kakavaş], syp.Öz ugruna giden, özbaşdak, erkin ösen; başyna giden, terbiýesiz ulalan.Ýöne Tuwak o diýen mylaýym ýigit bolup çykmady, kakabaşrakdy (H. Garabaýew).

Son arananlar:

• jant,
• karamık,
• takomillashmoq,
• cılma,
• kaarman,
• caramaz,
• qələbə,
• ot,
• Şamal,
• boğmaca,
• gömlekçi,
• uçunmak,
• mıktı,
• taksim,
• Hutbe,
• yetkinlik,
• çiyrənmək,
• insubstantial,
• Meer,
• Örgü,
• naarazılık,
• kakabaş