Örgü
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
örgü
и. 1) үрү, бәйләү; 2) үрелгән яки бәйләнгән әйбер; 3) толым
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
örgü
Türkiye Türkçesi: örgü
Azerbaycan Türkçesi: hörgü
Başkurt Türkçesi: üriv
Kazak Türkçesi: örüv örim
Kırgız Türkçesi: tokū örṻ
Özbek Türkçesi: öriş tokış
Tatar Türkçesi: ürü
Türkmen Türkçesi: ȫrme
Uygur Türkçesi: örüş tokuş
Rusça: v'azaniye pleteniye
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
örgü
I= örgüül:
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
örgü-
II, mola etmek; konak etmek; (bir gün istirahat için); colğo bir örgüp alğıla: yolda bir defa mola verin.