kabuklu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kabuklu

kabuklu, derili.

Son arananlar:

• yoğurt,
• şilküt,
• üf,
• bouquet,
• yağıntı,
• delikanlılık,
• yürüyüş,
• bazzoz,
• şın,
• kengeş,
• Lezgi,
• nitrogen,
• mikri,
• yoqsiz,
• sipolik,
• xayrlashmoq,
• alavan,
• geben,
• təzvir,
• firewood,
• biçmək,
• kabuklu