kablamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kablamak

kaplamak, kılıf geçirmek; kapaklamak, yüzüstü getirmek; örtmek. Altın bıla ~: altınla kaplamak, kazannı cerge kaplap salığız: kazanı yere kapaklayarak koyunuz, paltonumu üsüme kaplap keleyim: paltomu üzerime örtüp geleyim, paltomu omuzlarıma atıp geleyim, urup bavur töbeniden kaplarma: vurup bağrının üstüne kapaklarım, vurup yere kapaklarım, eki etegin başına kaplamak(d): iki eteğini başına geçirmek, iki eteğini başına örtmek, haddini bildirmek.

Son arananlar:

• selinti,
• suvsamak,
• hoarse,
• guman,
• şafran,
• Aşı,
• Nikbin,
• qan,
• yalnızbaşına,
• javohirot,
• tığırçık,
• xitap,
• tunar,
• tycoon,
• garaýagyz,
• Tilev,
• sayaklık,
• qağa,
• old-fashioned,
• bosa,
• baxillik,
• kablamak