keçje

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

keçje

[keçje / ketje], syp. 1. Özdiýenli, öz ynanjyna gulluk edýän, köpçüligiň tersine gidýän keçjal adam. Aşyr şol oýlardan soň, öz niýetini bütinleýin keçje diýip düşündi (B. Kerbabaýew). 2. Keç, ters.

Son arananlar:

• girt,
• jünbüş,
• yanar,
• harem,
• almıla,
• jobajo,
• spirt,
• abidevi,
• praise,
• Kalleş,
• moo,
• Damla,
• ədəbsiz,
• bioqraf,
• kirmen,
• yaş,
• ihracat,
• sakıt,
• arkasız,
• belimçi,
• YAVŞAK,
• keçje