kabakçı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kabakçı
и. 1) кабак сатучы; 2) арго. гашиш сатучы
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kabakçı
kabakta yaşayan kimse, mezralı, köylü. Töben ~la keldile: aşağı köylüler geldiler.