kazboyun
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kazboyun
kaz boyunlu.
Son arananlar:
- inciklik,
- değişik,
- xippa,
- şäher,
- sane,
- künlük,
- uturn,
- aşumak,
- Bosgun,
- mant,
- çəmən,
- şitşit,
- karan,
- süylimek,
- sıykır,
- bomj,
- Tana,
- itiş,
- Mənsur,
- tuned,
- eneze,
- kazboyun