izinsiz
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
izinsiz
1. и. 1) (җәза буларак) ял көнендә ял бирелмәгән; 2) бу төр җәзаның исеме. 2. рәв. рөхсәтсез
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
izinsiz
zərf İcazəsiz, icazə olmadan, icazə verilmədən. Bəzi vaxt atasından və qardaşından izinsiz yadların toylarına anası öz qızını göndərərdi. R.Əfəndiyev. [Qulu:] Özün buyurubsan ki, izinsiz sənin otağına girməyim. S.S.Axundov. Verdiyev vacib iş üçün gələn tövr ilə izinsiz içəri girdi. Mir Cəlal.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
izinsiz
icazəsiz
{icazetsiz}
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
izinsiz
[izi:nsiz], syp.,ser. Idinsiz. Izinsiz gaýdanyňyz üçin, çäre görmeli bolar.